Bogotę, jako stolicę mogę porównać do innych stolic Ameryki Centralnej i Południowej. Jest tu wszystko i nic. Począwszy od wielkich budynków, ładnych autobusów i garniturów, skończywszy na biedzie, narkomanach, błagajacych o drobne.
Strażnicy graniczni byli zachwyceni, że mówię po hiszpańsku. Żaden nie zapytał o formalności, bez gadania dali mi wizę na 90 dni. Zanim wyszłam z lotniska zdążyli 4 razy sprawdzić mój paszport i status matrymonialny.
Hostel który znalazłam był oddalony od lotniska jakąś godzinę drogi. Oczywiście wybrałam się w podróż autobusem, nie mając pojęcia jak kupić bilet. Jakiś chłopak przyłożył swoją kartę i zapłacił te 2 dolary za mnie, uśmiechając się i życząc milej podróży :) Później jedna miła Pani pomogła mi znaleźć właściwy autobus, dając swój numer telefonu w razie gdybym potrzebowała problemu. Zmusiła przy tym jednego małolata by szedł ze mną aż znajdę połączenie.
La Candelaria to historyczna cześć Bogoty w stylu kolonialnym z przepięknymi widokami na miasto. Postanowiłam zwiedzić miasto z grupą Bogota Streetart. W zasadzie nigdy nie biorę udziału w zorganizowanych wycieczkach, jednak ta była wyjątkowa. Nauczyłam się wiele o historii miasta, street artu i kultury. Widoki zapierające dech w piersiach z góry z Monseratte, czyli descynacji pielgrzymów na 3125 m n.p.m.
Wieczorem byłam częścią kolumbijskiej drużyny footbolowej, grającej z Ekwadorem. Na szczęście wygraliśmy 3:1 i mogliśmy celebrować zwycięstwo na ulicach miasta.
Dzień pełen wrażeń, wspólnie spędzonych z mieszkańcami hostelu Alegria. Następnego dnia zwiedzanie Muzeum Złota. Udało nam się znaleźć lot do Kartageny za 40 dolarów i oto jestem. Słońce, upał i plaża! Lecę z Anną z Francji i Simonem z Kanady. Cudem uniknelismy nadpłaty za bagaż, za który w zasadzie nie zapłaciliśmy. Przemiły chłopak z Viva Colombia pomógł nam i obiecalismy ze będziemy latać tylko tymi liniami. Viva Colombia!
Ps: jak tylko uda mi się skorzystać gdzieś z kompa, uzupełnię bloga o fajne foty
